Hadis No : 5920
Ravi: Ebu Saidil-Hudri
Tanım: Bir gün Resulullah (sa) bize ikindi namazı kıldırdı. Sonra bir hutbede bulundu. Bu hutbede, kıyamet vaktine kadar olacak her şeyi bize haber verdi. Bunu belleyen belledi, unutan unuttu. Söyledikleri arasında şu da vardı: “Dünya caziptir, tatlıdır. Allah sizi buraya halife olarak göndermiştir, nasıl amel edeceğinize bakmaktadır. Aman uyanık olun! Dünyadan hacının, kadından hacının. Aman uyanık olun! Kimseyi, insanların korkusu, bildiği bir hakikati söylemekten alıkoymasın!” Ravi der ki: “(Bunu söyleyince) Ebu Said merhum ağladı. Sonra sözlerine devam etti: “Vallahi öyle şeyler gördük ki, korktuk. Resulullah’ın söyledikleri arasında şu da vardı: Haberiniz olsun! Kıyamet günü, her bir vefasız için vefasızlığı nisbetinde bir bayrak dikilecektir. Baş imamın (devlet reisinin) vefasızlığından daha büyük bir vefasızlık olmayacaktır. Onun bayrağı kıçının yanına dikilir.” O günkü bellediklerimiz meyanında şu da vardı: Haberiniz olsun! İnsanoğlu çok çeşitli tabakalar halinde yaratılmıştır: Kimisi vardır, mü’min olarak doğar, mümin olarak yaşar, kafir olarak ölür. Kimisi vardır, kafir olarak doğar, kafir olarak yaşar, mü’min olarak ölür.
Kimisi vardır, kafir olarak doğar, kafir olarak yaşar, kafir olarak ölür. Haberiniz olsun kimisi vardır yavaş öfkelenir, (öfkesinden) çabuk döner; kimisi vardır çabuk öfkelenir, çabuk döner; kimisi vardır, yavaş öfkelenir, yavaş döner. İşte bunlar birbirlerini dengeler. Haberiniz olsun onlardan bir kısmı vardır; çabuk döner, çabuk kızar. Bilesiniz bunların en hayırlısı ağır öfkelenen, çabuk dönendir; en erlileri de çabuk öfkelenip yavaş dönendir. İnsanlardan borcunu iyi ödeyen, (başkasındaki alacağını) iyi talep eden vardır. Kimisi de kötü öder, iyi talep eder; kimi de kötü talep eder, iyi öder, bunlar birbirlerini dengeler. Bilesiniz bir kısmı vardır kötü öder, kötü talep eder. Bilesiniz bunların en hayırlısı iyi ödeyen, iyi talep edendir; en kötüleri de kötü ödeyen, kötü talep edendir. Bilesiniz! Öfke ademoğlunun kalbinde bir kordur. Gözlerinin kızarmasını, avurtlarının şişmesini görmüyor musunuz! Kim, öfkeden bir başlangıç hissederse, yere yaslansın, (öfkesi geçinceye kadar öyle kalsın).” Ebu Said dedi ki: “Biz (bu sırada) gündüzün aydınlığı devam ediyor mu diye güneşe bakmaya başladık. Bunun üzerine Aleyhissalatu vesselam: “Haberiniz olsun! Dünyanın ömründen geçmiş kısmına nisbeten geri kalan kısmı, şu gününüzden geçen kısma nazaran geri kalan kısmına nisbeti gibidir.”
Kaynak: Tirmizi, Fiten 26, (2192)
Hadis No : 5921
Ravi: İyaz İbnu Hımar
Tanım: Resulullah (sa) buyurdular ki: “Rabbim, bugün bana öğrettiği şeylerden bilmediklerinizi size öğretmemi emretti. (Ve buyurdu ki): “Benim bir kula verdiğim bir mal helaldir. Ben bütün kullarımı hanif (=Müslüman, hakka taraftar) olarak yarattım. Ancak şeytanlar onlara gelip, (fıtri) dinlerinden alıp götürdüler, kendilerine helal kıldığım şeyleri haram kıldılar. Kendisine bir güç vermediğim şeyi bana şirk koşmalarını emrettiler.” Allah Teala hazretleri arz ehline baktı ve Ehl-i Kitap’tan bir kısmı hariç onların Arap, acem hepsine öfkelendi ve dedi ki: “Ben seni imtihan etmek ve seninle de (başkasını) imtihan etmek üzere gönderdim. Sana, suyun yıkayıp (yok edemeyeceği) bir kitap gönderdim. Ta ki sen onu uyurken de uyanıkken de okuyasın!” Allah Teala hazretleri bana, Kureyş’i ateşe vermemi (onlarla savaşmamı) emretti. Ben: “Ey Rabbim, bu durumda onlar başımı yararlar ve bir ekmek parçısına çevirirler!” dedim. “Öyleyse, seni çıkardıkları gibi sen de onları (Mekke’den) çıkar! Onlara karşı gazada bulun da biz de sana yardım edelim; infakta bulun biz de sana infak edelim. Sen bir ordu gönder, biz de sana onun beş misli (yardımcı melek ordusu) gönderelim. Sana itaat edenlerle birlik ol, asikre karşı savaş!” buyurdu.
Cennetlikler üç kısımdır:
1-Kuvvet sahibi, adaletli, sadaka veren ve muvaffak olanlar.
2-Bütün yakınlarına ve Müslümanlara karşı merhametli ve yumuşak kalpli olanlar.
3-İffetli, namuslu ve çoluk çocuk sahibi olanlar.”
Resulullah devamla dedi ki: “Cehennem ehli de beş kısımdır:
1-Aklı olmayan zayıflar. Bunlar, aranızda tabi olarak bulunurlar, hiçbir ehle ve mala tabi değildirler.
2-Tamahkarlığını izhar etmeyen hain kişiler. Böylesi, bir kapıyı çalsa mutlaka ihanet eder.
3-Akşam, sabah her fırsatta malın ve ehlin hususunda seni aldatan adamlar.
4-Cimrilik ve yalanı da zikretti.
5-Bir de kötü huylu kaba sözlü insan.”
Resulullah devamla buyudular ki: “Allah Teala hazretleri, bana mutevazi olmanızı emretti. Öyle ki, hiç kimse hiç kimseye karşı böbürlenmesin, hiç kimse hiç kimseye karşı tecavüzde bulunmasın.”
Kaynak: Müslim, Cennet 63, (2865)
Hadis No : 5922
Ravi: Ebu Ümame
Tanım: Resulullah (sa) buyurdular ki: “Allah Teala hazretleri her hak sahibine hakkını verdi. Öyleyse varis lehine vasiyet yoktur. Çocuk yatağa aittir, Zani için mahrumiyet vardır. Gerçek hesapları Allah’a aittir. Kim kendisini babasından başkasına nisbet eder veya hakiki velisinden başkasını veli gösterirse, kıyamet gününe kadar Allah’ın, laneti üzerine olsun.” Resulullah devamla dedi ki: “Kadın, kocasının evinden onun izni olmadan (başkasına) infak edemez!” Kendisine: “Ey Allah’ın Resulü! Yiyecek de mi?” denildi. “Bu, mallarınızın en kıymetlisidir!” buyurdular. Sonra sözlerine şöyle devam ettiler: “Ariyet (olarak alınan sahibine) ödenir. Minha (olarak alınan sahibine) geri verilir. Borç ödenir, kefil olan borçlu sayılır.”
Kaynak: Tirmizi, Vesaya 5, (2121); Ebu Davud, Büyu 90, (3665)
Hadis No : 5923
Ravi: Ebu Hureyre
Tanım: Resulullah (sa) buyurdular ki: “Üzümü kerm diye isimlendirmeyin. “Vay şu dehrin mahrumiyet hüsranına!” diye kahırlı söz söylemeyin. Zira Allah’ın kendisi dehrdir.”
Kaynak: Buhari, Edeb 101; Müslim, Elfaz 516, (2246, 2247); Ebu Davud, Edeb 81, (4974); Muvatta, Kelam 3, (2, 984)
Hadis No : 5924
Ravi: Vail İbnu Hucr
Tanım: Resulullah (sa) buyurdular ki: “Kerm demeyin, fakat ıneb ve habele (asma) deyin.”
Kaynak: Müslim, Elfaz 12, (2248)
Hadis No : 5925
Ravi: Abdullah İbnu Habeşi
Tanım: Resulullah (sa) buyurdular ki: “Kim bir sidre ağacını keserse, Allah onun başını cehenneme uzatır.” [(Bu hadis hakkında kendisine sorulunca) Ebu Davud şu cevabı vermiştir: “Bu hadis muhtasardır. Manası şudur: “Kırda bayırda yolcuların ve hayvanların gölgesinden istifade ettikleri bir sidre ağacını, o ağaçta herhangi bir hak sahibi olmayan bir kimse, haksız olarak keserse Allah onun başını cehenneme uzatır” demektir.”]
Kaynak: Ebu Davud, Edeb 171, (5239)
Hadis No : 5926
Ravi: Hasan İbnu İbrahim
Tanım: Hişam İbnu Urve’ye sidre ağacının kesilmesi hakkında (caiz mi, değil mi diye) sordum. Bu sırada Urve’nin kasrına dayalı vaziyette idi, şöyle cevap verdi: “Şu kapıları, kapı kanatlarını hep görmüyor musun? Bunların hepsi Urve’nin sidre ağacındandır. Urve onu tarlasından kesmiş ve: “Bunda bir beis yok!” demişti.” [Bir başka rivayete göre, Hişam, soru sahibi Hasan İbnu İbrahim’e cevabında şöyle devam etmiştir: “Ey Iraklı! Bu (yasak hikayesi, senin getirdiğin bir bid’adır.” Hasan İbnu İbrahim, Hişam’a: “Hayır bid’a sizin canibinizden geldi. Ben Mekke’de şöyle söyleyeni işittim: “Allah sidre ağacını kesen kimseye lanet etsin!”
Kaynak: Ebu Davud, Edeb 171, (5241)
Hadis No : 5927
Ravi: Cabir
Tanım: Yanlarında yüzü dağlanarak en vurulmuş bir merkep olduğu halde Resulullah (sa)’a uğrayanlar oldu: “Bunu böyle enleyenlere Allah lanet etsin!” buyurdular ve yüze vurmaktan ve yüze enlemekten nehyettiler.
Kaynak: Müslim, Libas 106, (2116); Ebu Davud, Cihad 56, (2564); Tirmizi, Cihad 30, (1710)
Hadis No : 5928
Ravi: İbnu Abbas
Tanım: Resulullah (sa), yüzünden enlenmiş bir merkeb görmüştü, bunu uygun bulmadığını belirtti ve: “Allah’a yemin olsun! (Ben olsaydım) eni bu hayvanın yüzünün en uzak noktasına vururdum!” buyurdu. Sonra emir verdi, kendi merkebinin sağrılarına en vuruldu. Böylece sağrıları ilk dağlayıp (en vuran) Aleyhissalatu vesselam oldu.
Kaynak: Müslim, Libas 108, (2118)
Hadis No : 5929
Ravi: Enes
Tanım: Abdullah İbnu Ebi Talha’yı, tahnik ediversin diye Resulullah (sa)’a götürdüm. Onu elinde en vurma şişi olduğu halde zekat develerini enlerken buldum.”
Kaynak: Buhari, Libas 22, Zekat 69, Zebaih 35; Müslim, Libas 112, (2119); Ebu Davud, Cihad 57, (2563)
Hadis No : 5930
Ravi: Cabir
Tanım: Resulullah (sa) buyurdular ki: “Karanlık çöktüğü zaman çocuklarınızı dışarı salmayın. Çünkü şeytanlar bu esnada her tarafa yayılırlar. Yatsı vaktinden bir müddet geçince, onları serbest bırakın. Kapını kapa, Allah’ın ismini zikret. Kandilini söndür, Allah’ın ismini zikret. Yemek kabının ağzını kapa ve Allah’ın ismini zikret, (kapayacak birşey bulamadığın takdirde [çubuk gibi] herhangi bir şeyi üzerine uzatıp koymak suretiyle de olsa (bunu yap)! Zira şeytan, kapalı kapıyı açamaz. Kandilleri söndürün, zira fasıkçık (fare), olur ki, fitili çeker de ev halkını yakar.”
Kaynak: Buhari, Bed’ü’l-Halk 11, 14, Eşribe 22, İsti’zan 49, 50; Müslim, Eşribe 96, (2012); Muvatta, Sıfatu’n-Nebi 21, (2, 928, 929); Ebu Davud, Eşribe 22, (3731, 3732, 3733, 3734); Tirmizi, Et’ime 15, (1813)
Hadis No : 5931
Ravi: İbnu Abbas
Tanım: Bir fare gelerek çektiği bir fitili Resulullah (sa)’ın önüne, üzerinde oturmakta olduğu hasır minderin üstüne bırakıp gitti. Fitil, hasırdan bir dirhem kadar bir yer yaktı. Bunun üzerine Aleyhissalatu vesselam: “Uyuyacağınız zaman kandillerinizi söndürün. Zira şeytan, böylelerine rehberlik edip böylesi işler yaptırarak sizi yakar” buyurdular.
Kaynak: Ebu Davud, Edeb 173, (6247)
Hadis No : 5932
Ravi: Ebu Musa
Tanım: Medine’de bir ev, geceleyin aile halkı içinde olduğu halde yandı. Durumları Aleyhissalatu vesselam’a haber verilmişti: “Bu ateş var ya! Sizin düşmanınızdır. Uyuduğunuz zaman onu söndürün de size zarar vermesin.” buyurdular.
Kaynak: Buhari, İsti’zan; Müslim, Eşribe 101, (2016)
Hadis No : 5933
Ravi: Ali İbnu Ömer İbni Ali İbni’l Hüseyin İbni Ali
Tanım: Resulullah (sa) buyurdular ki: “Ayaklar çekildikten sonra (evlerden dışarı) çıkmayı azaltın. Çünkü Allah Teala hazretlerinin birkısım hayvanatı vardır, bu saatten sonra (yuvalarından çıkıp) ortalığa yayılırlar.”
Kaynak: Ebu Davud, Edeb 115, (5103)
Hadis No : 5934
Ravi: Rafi İbnu Hadic
Tanım: Resulullah (sa) Medine’ye geldiğinde Medineliler hurma telkih ediyorlardı: “Ne yapıyorsunuz?” diye onlara sordu. Medineliler: “Bu, eskiden beri yapmakta olduğumuz bir şey!” deyip (açıkladılar). Aleyhissalatu vesselam da: “Eğer bunu yapmasanız belki de sizin için daha iyi olur!” buyurdular. Bunun üzerine Medineliler o işi bıraktılar. Hurma ağaçları (o yıl çağla) döktü (ve meyve tutmadı). Durum Aleyhissalatu vesselam’a haber verilince şöyle buyurdular: “Bilin ki, ben bir beşerim. Size dininizle ilgili bir emirde bulunursam onu derhal alın. Eğer kendi re’yime dayanan bir şey emredersem, bilin ki ben bir insanım!”
Kaynak: Müslim, Fezail 140, (2362)
Hadis No : 5935
Ravi: Ebu Hureyre
Tanım: Resulullah (sa) buyurdular ki: “Horozların öttüğünü işittiğiniz vakit, Allah’tan lütuf ve ikramını talep edin. Zira onlar bir melek görmüştür. Merkebin anırmasını işittiğiniz zaman şeytandan Allah’a sığının. Çünkü o da bir şeytan görmüştür.”
Kaynak: Buhari, Bed’ü’l-halk 15; Müslim, Zikr 82, (2729); Ebu Davud, Edeb 115, (5102); Tirmizi, Da’avat 58, (3455)
Hadis No : 5936
Ravi: Cabir
Tanım: Resulullah (sa) buyurdular ki: “Geceleyin köpeklerin havlamasını ve merkeplerin anırmasını işittiğiniz zaman, şeytandan Allah’a sığının. Çünkü onlar, sizlerin görmediklerinizi görürler.”
Kaynak:
Hadis No : 5937
Ravi: İbnu Ömer
Tanım: Resulullah (sa) buyurdular ki: “İyne usulüyle alış-verişte bulunur, sığırların peşine düşer, ziraate razı olur ve cihadı da terkederseniz, Allah size öyle bir zillet verir ki, dininize tekrar rücu etmedikçe o zilleti kaldırmaz.”
Kaynak: Ebu Davud, Büyu 56, (3462)
Hadis No : 5938
Ravi: Ebu Ümame
Tanım: Resulullah (sa)’ın saban ve diğer bir ziraat aleti görünce: “Bunun girdiği bir eve, Allah mutlaka zillet de sokar” dediğini işittim.
Kaynak: Buhari, Hars 2
Hadis No : 5939
Ravi: Enes
Tanım: Resulullah (sa) Kisra’ya ve Necaşi’ye -bu Necaşi, üzerine cenaze namazı kıldığı Necaşi değildir- ve bütün inatçı cebbarlara, onları aziz ve celil olan Allah’a davet eden mektuplar yazdı.
Kaynak: Müslim, Cihad 75, (1774); Tirmizi, İsti’zan 23, (2717)
Hadis No : 5940
Ravi: İbnu Abbas
Tanım: Resulullah (sa) Kisra’ya mektubunu göndermişti. Kisra, mektubu okuyunca yırttı. Aleyhissalatu vesselam da “paramparça olmaları için” beddua etti.
Kaynak: Buhari, İlm 7
Hadis No : 5941
Ravi: Üsame İbnu Zeyd
Tanım: Resulullah (sa), üzerinde semer bulunan bir merkebe bindi, altında Fedek kadifesi vardı. Üsameyi de arkasına aldı. Beni’l-Haris İbnu’l-Hazrec’te oturan Sa’d İbnu Ubade (ra)’ye, Bedir Savaşı’ndan önce geçmiş olsun ziyaretine gitti. Beraberce giderken, aralarında Abdullah İbnu Ubey İbnu Selül’ün de bulunduğu bir cemaate rastladılar, oturuyorlardı. Abdullah İbnu Ubey o sırada henüz Müslüman olmamıştı. Cemaatte Müslümanlar, müşrikler, putperest olanlar, Yahudiler, Müslümanlar karışık vaziyette idi. Bu cemaatte Abdullah İbnu Ravaha (ra) da vardı. Onlara Resulullah’ın bindiği merkebin kaldırdığı toz isabet edince, Abdullah İbnu Ubey burnunu örtüsüyle sarıp: “Bizi toz içinde bırakma!” diye homurdandı. Resulullah (sa) cemaate selam verip durdu. Merkepten inip onları Allah’a davet etti, onlara Kur’an okudu. Abdullah İbnu Ubey, Aleyhissalatu vesselam’a: “Be adam! Bundan daha güzel birşey yok. Eğer söylediğin hak ise, bizim cemaatimizi rahatsız etme, evine dön! Kim sana gelirse ona anlat!” dedi.
Bunun üzerine Abdullah İbnu Ravaha da: “Evet ey Allah’ın Resulü! Sen bizim toplantılarımıza gel! Zira biz bunu istiyoruz!” dedi. Bundan sonra Müslümanlar, müşrikler ve Yahudiler aralarında atıştılar. Nerdeyse birbirleriyle kapışacaklardı. Resulullah (sa) onları yatıştırmak için gayret sarfetti ve sustular. Resulullah da bineğine atlayarak yoluna devam etti ve Sa’d İbnu Ebi Vakkas’ın yanına gelip evine girdi. Aleyhissalatu vesselam ona: “Ey Sa’d! Ebu Hubab’ın ne dediğini işittin mi?” dedi. Ebu Hubab’la Abdullah İbnu Ubey’i kastediyordu. “Şöyle şöyle söyledi” buyurdu. Sa’d İbnu Ubade: “Ey Allah’ın Resulü! Onu affet, Sana Kitab’ı gönderen Zat-ı Zülcelal’e kasem olsun, Allah’ın sana indirdiği Hak geldiği zaman, bu beldenin ahalisi, ona taç giydirmeye, sarık sarmaya ittifak etmişlerdi. Allah Teala hazretleri sana verdiği bu hakikatla onun başa geçmesini engelleyince, bu onun boğazına takıldı. İşte, şahid olduğun densizliği ona yaptıran da budur!” dedi. (Bu açıklama üzerine) Resulullah onu bağışladı.
Resulullah (sa) ve ashabı, müşrikleri ve Ehl-i Kitabı Allah’ın emrettiği üzere bağışlıyorlar, onların eza ve cefalarına sabrediyorlardı. Allah Teala hazretleri şöyle buyurmuştu: “Muhakkak siz, malınızda ve canınızda imtihan olunacaksınız ve sizden önce kendilerine kitap verilmiş olanlardan ve Allah’a ortak koşanlardan pek çok incitici sözler işiteceksiniz. Eğer sabreder ve takvaya sarılırsanız, işte bu, uğrunda azim ve sebat edilmeye değer işlerdendir” (Al-i İmran 186). Rab Teala bir başka ayet-i kerimede de şöyle buyurmuştur: “Kitap ehlinden çoğu, imanınızdan sonra sizi tekrar inkara döndürmek isterler. Bu, kendilerine hak iyice belli olduktan sonra nefislerinde duydukları kıskançlık yüzündendir. Allah’ın emri gelinceye kadar onlara aldırış etmeyin ve onları kınamayın. Muhakkak ki, Allah her şeye hakkıyla kadirdir” (Bakara 109). Resulullah (sa), Allah’ın buradaki emrini afla te’vil ediyordu. Bu hal Allah’ın onlarla (savaşa) izin vermesine kadar devam etti. (İzin gelince) Aleyhissalatu vesselam Bedir Gazvesi’ni yaptı. (Bu savaşta) Allah Teala hazretleri Kureyş’in ileri gelenlerinin canlarını aldı. Aleyhissalatu vesselam ve ashabı zafer ve ganimet elde ederek ve Kureyş’in ileri gelenlerini de esir alarak döndüler. Abdullah İbnu Ubey İbni Selül ve beraberindeki putperest müşrikler: “Bu (islam) hadisesinin artık talihi döndü!” dediler. Resulullah (sa)’a İslam üzere biat ettiler ve Müslüman oldular.
Kaynak: Buhari, Cihad 127, Tefsir, Al-i İmran 15, Marda 15, Libas 98, Edeb 115, İsti’zan 20; Müslim, Cihad 116, (1798)
Hadis No : 5942
Ravi: Halid İbnu Ma’dan
Tanım: Muaviye İbnu Ebi Süfyan (ra)’a (hilafeti esnasında) Mikdam İbnu Ma’dikerb, Amr İbnu’l-Esved ve Kınnesrin ahalisinden Beni Esedli bir adam bir heyet halinde geldiler. Hz. Muaviye, Mikdam’a: “Hasan İbnu Ali (ra)’nin vefat ettiğini biliyor musun?”dedi. Haberi işiten Mikdam “İnna lillah ve inna ileyhi raciun!” diyerek (üzüntüsünü ifade etti.) Ona falan (Muaviye): “Bunu bir musibet mi addediyorsun?” dedi. Mikdam: “Niye musibet addetmiyeyim? Resulullah (sa) onu kucağına almış “Bu bendendir. Hüseyin ise Ali (ra)’dendir!” buyurmuştu dedi. Beni Esed’den olan adam da (Hz. Muaviye’ye yaranmak için, Hz. Hasan’ın ölümünü bir fitnenin sönmesine teşbihen): “Allah bir ateşi söndürdü!” diye söze karıştı. Mikdam: “Bugün ben, seni kızdırmaya ve hoşlanmadığın şeyleri sana duyurmaya devam edeceğim!” dedi. Sonra şöyle seslendi: “Ey Muaviye! Eğer doğru söylersem beni tasdik et, yalan söylersem beni tekzib et!”
Hz. Muaviye (ra): “Pekala öyle yapacağım” dedi. Mikdam: “Allah aşkına söyle! Resulullah (sa)’ın altın takınmayı yasakladığını işittin mi?” dedi. Hz. Muaviye: “Evet!” dedi. Mikdam: “Allah aşkına söyle! Resulullah’ın ipek giymeyi yasakladığını biliyor musun?” diye sordu. Hz. Muaviye: “Evet biliyorum!” dedi. Mikdam tekrar sordu: “Allah aşkına söyle! Resulullah (sa)’ın vahşi hayvan derisini giymeyi, üzerlerine binmeyi yasakladığını biliyor musun?” Muaviye yine: “Evet biliyorum!” diye cevapladı. Hz. Muaviye’nin bu sözü üzerine Mikdam dedi ki: “Allah’a kasem olsun ey Muaviye, bütün bunları ben senin evinde gördüm.” Hz. Muaviye şu cevabı verdi: “Ey Mikdam, anladım ki senin elinden bana kurtuluş yok (söylediklerinin hepsi doğru)!” Halid (İbnu Velid) der ki: “Hz. Muaviye, Mikdam (ra)’a diğer iki arkadaşına (Amr İbnu’l-Esved ve Esedli adam) nazaran daha çok ihsan ve atada bulunulmasını emretti. Ayrıca (Mikdam’ın) oğluna (beytü’l-malden) iki yüz (dirhem) tahsisatta bulundu. Mikdam ise (Hz. Muaviye’nin verdiği) ihsanları arkadaşlarına dağıttı. Esedli ise aldıklarından kimseye birşey vermedi. Bu durum Hz. Muaviye’ye ulaşınca: “Mikdam kerem sahibi cömert birisidir. Elini açmıştır. Esedli adam ise malik olduğu şeyi iyi tutan birisidir” dedi.
Kaynak: Ebu Davud, Libas 43, (4131); Nesai, Fere’ ve’l-Atire 12, (7,176)
Hadis No : 5943
Ravi: Abdullah İbnu Amr el-Huzai
Tanım: Abdullah İbnu Amr el-Huzai, babası (ra)’ndan naklediyor: “Resulullah (sa), Fetih’ten sonra beni çağırdı ve benimle, Mekke’ye Ebu Süfyan’a, Kureyşliler arasında dağıtması için, biraz mal göndermek istedi. Bana: “Kendine bir arkadaş ara!” buyurdu. Derken bana Amr İbnu Umeyye ed-Damri geldi ve: “Duydum ki, sen Mekke’ye gidecekmişsin ve yanına bir arkadaş arıyormuşsun!” dedi. “Evet!” dedim. “Ben sana arkadaşım!” dedi. Ben hemen Resulullah (sa)’a gelip: “Kendime bir arkadaş buldum!” dedim. “Kim?” buyurdular. “Amr ibnu Ümeyye’dir!” dedim. “O, kaVminin yöresine gelince ona karşı müteyakkız ol!
Çünkü evvel adam şöyle demiş: “Bekri arkadaşına güvenme!” buyurdular! Derken yola çıktık. Ebva’ya kadar geldik. Amr: “Benim, kavmimle bir işim var. Beni burada biraz beklemeNİ arzu ediyorum!” dedi. Ben de: “işin rastgelsin!” dedim. Ayrılınca, Resulullah (sa)’ın sözünü hatırlayıp devemi hızlandırdım. (Ebva’dan) çıkıp deveyi hızlı yürümeye zorladım. Ezafir’e gelince, Amr’ın bir grup adamla karşımdan geldiğini gördüm. Devemi daha da hızlandırdım ve onu geçtim. Kendine hedef olmaktan kurtulduğumu anlamıştı, yanındakiler geri döndü. Amr (tek başına) bana yetişti ve: “Kavmimle bir işim vardı! (İşimi görüp bitirdim)” dedi. Ben de: “Pekala!” dedim. Yolumuza devam edip Mekke’ye geldik. Ben emanet malı Ebu Süfyan (ra)’a teslim ettim.” [Hadisin senedi zayıftır]
Kaynak: Ebu Davud, Edeb 34, (4861)
Hadis No : 5944
Ravi: Hemmam İbnu Münebbih
Tanım: Ebu Hureyre (ra) bize pekçok hadis söylemişti. (Bir defasında) şöyle dedi: “Resulullah (sa) buyurdular ki: “Sizden önce yaşayanlardan bir adam bir kimseden bir akar satın aldı. Bu akarı satın alan kimse, orada, içinde altın bulunan bir küp buldu. Satana gelip: “Altınını al! Ben senden akarı satın aldım, altını satın almadım!” dedi. Satan da: “Ben sana araziyi içinde bulunan herşeyiyle birlikte sattım!” dedi. (Anlaşamayınca) bir adamı hakem tayin ettiler. Adam (onları dinledikten sonra): “Sizin çocuklarınız var mı?” dedi. Onlardan biri: “Oğlum var”, diğeri de “kızım var!” dedi. Hakem: “Oğlanla kızı evlendirin! Bu paradan ikisi için harcayın ve tasaddukta bulunun” dedi.
Kaynak: Buhari, Enbiya 50; Müslim, Akdiye 21, (1721)
Hadis No : 5945
Ravi: İbnu Ömer
Tanım: Resulullah (sa) buyurdular ki: “İnsanları, içinde binmeye mahsus tek hayvan olmayan yüz develik bir sürü gibi bulursun.”
Kaynak: Buhari, Rikak, 35; Müslim, Fedailu’s-Sahabe 232, (2547); Tirmizi, Emsal 7, (2876)
Hadis No : 5946
Ravi: Cabir
Tanım: Resulullah (sa) buyurdular ki: “Mürar yoluna kim çıkacak? Gerçekten ondan, günah olarak, Beni İsrail’den affedilen kadar günah affedilecek!” Oraya ilk çıkan Beni Hazrec’ten bizim süvarimiz oldu. Sonra herkes peşpeşe oraya geldi. Aleyhissalatu vesselam: “Kızıl devenin sahibi [olan bedevi] hariç hepiniz mağfirete erddiniz” buyurdular. Biz adamın yanına gelip: “Gel! sana da Resulullah istiğfarda bulunuversin!” dedik. O ise bir yitiğini arıyordu. “Yitiğimi bulmam, benim için, arkadaşınızın istiğfarından hayırlıdır!” dedi.
Kaynak: Müslim, Münafık 12, (2880)
Hadis No : 5947
Ravi: İbnu Mes’ud
Tanım: Resulullah (sa) buyurdular ki: “İslam’ın değirmeni otuz beş veya otuz altı veya otuz yedi (yıl) döner. Eğer, (dini terkederek kendilerini) helak ederlerse, daha önce helak olanların yolunu tutmuş olurlar. Dinleri ayakta kalırsa, onlar için yetmiş yıl ayakta kalır!” Ben dedim ki: “(Bu yetmiş yıllık müddet) zikri geçen (otuz beş yıllık müddet)ten sonra mı başlayacak, yoksa geçen kısım buna dahil mi?” “Mezkur müddet buna dahildir!” buyurdular.
Kaynak: Ebu Davud, Fiteni, (4264)
Hadis No : 5948
Ravi: Sa’d İbnu Ebi Vakkas
Tanım: Resulullah (sa) buyurdular ki: “Ümid ederim ki Allah, ümmetimi Rabbinin nezdinde yarım gün te’hirden aciz kılmayacaktır.” Sa’d’a: “Yarım gün ne kadardır?” diye sorulmuştu. “Beş yüz yıl” diye cevap verdi.
Kaynak: Ebu Davud, Mehalim 18, (4350)
Hadis No : 5949
Ravi: İsa İbnu Vakid
Tanım: Resulullah (sa) buyurdular ki: “Yüz seksen (hicri) yılı gelmiş olsaydı, ümmetime bekarlık ve dağların başlarında ruhbanlığı helal kılardım.” [Rezin tahric etmiştir.]
Kaynak: Rezin
Hadis No : 5950
Ravi: Ümmü Seleme
Tanım: Resulullah (sa) fareye fuveysika der ve şunu ilave ederdi: “Ben bunu meshe uğramışlardan biliyorum. Çünkü o, kendisine (içmesi için) deve sütü konulsa onu içmez. Ama koyun sütü verilse onu içer.” [Rezin tahriç etmiştir. Buhari’de kaydedilmiştir (Bed’ü’l-Halk 15; Müslim, Zühd 62, (2997)]
Kaynak: Buhari, Bed’ü’l-Halk 15; Müslim, Zühd 62, (2997)
Hadis No : 5951
Ravi: İbnu Mes’ud
Tanım: Ey Allah’ın Resulü! Maymun ve domuzlar Allah Teala’nın mesh ettiği insanlardan mı?” diye sorulmuştu. Şu cevabı verdi: “Allah Teala hazretleri bir kavmi helak etti mi ona nesil (devam) vermez. Maymun ve domuzlar daha önce de vardı.”
Kaynak: Müslim, Kader 33, (2663)
Hadis No : 5952
Ravi: Aişe
Tanım: Resulullah (sa) (bir gün): “Aranızda muğarribler görüldü mü?” diye sordu. Ben: “Muğarribler de ne?” dedim. “Onlar kendilerine cinlerin iştirak ettikleri kimselerdir!” buyurdular.
Kaynak: Ebu Davud, Edeb 116, (5107)
Hadis No : 5953
Ravi: İbnu Abbas
Tanım: Resulullah (sa) buyurdular ki: “Badiyede (kırda, sahrada, köyde) yaşayan kabalaşır, av peşinden koşan gaflete düşer. Sultanın kapısına gelen fitneye düşer. Kişi sultana yakınlığı artırdığı nisbette Allah’tan uzaklaşır.”
Kaynak: Ebu Davud, Sayd 4, (2859, 5860); Tirmizi, Fiten 69, (2257); Nesai, Sayd 24, (7, 195)
Hadis No : 5954
Ravi: Ebu Hureyre
Tanım: Resulullah (sa) buyurdular ki: “Ömrün biraz uzarsa ellerinde sığır kuyruğu gibi birşeyler taşıyan birtakım insanları çok geçmeden göreceksin. Onlar Allah’ın gadabına uğrayarak sabaha ererler, Allah’ın nefretine uğrayarak akşama ererler.” Resulullah bir başka rivayette de: “Ateş ehlinden iki sınıf vardır, henüz onları görmedim: Yanlarında sığır kuyruğu gibi birşeyler taşıyıp onu insanlara vuran insanlar; giyinmiş, çıplak kadınlar ki bunlar Allah’a taatten dışarı çıkmışlardır. Bunlar, başkalarını da baştan çıkarırlar. Başları deve hörgücü gibidir. Bu kadınlar cennete girmek şöyle dursun, kokusunu dahi almazlar. Halbuki onun kokusu şu şu kadar uzak mesafeden duyulur” buyurdular.
Kaynak: Müslim, Cennet 53, (2857), 52, (2128)
Hadis No : 5955
Ravi: Semüre İbnu Cündüb
Tanım: Resulullah (sa) derinin iki parmak arasında dilinmesini yasakladı.
Kaynak: Ebu Davud, Cihad 74
Hadis No : 5956
Ravi: Aişe
Tanım: Ben Resulullah’ın kimseyi dinden başka bir şeye nisbet ettiğini görmedim.
Kaynak: Ebu Davud, Edeb 86, (4987)
Hadis No : 5957
Ravi: İbnu Abbas
Tanım: Resulullah (sa) (namazda) emrolunduğu yerde açıktan okudu, emrolunduğu yerde sükut etti (gizli okudu). “Ve senin Rabbin unutkan değildir” (Meryem 64); “Andolsun ki, Allah’ın Resulü’nde sizin için (her hususta) güzel bir örnek vardır” (Ahzab 21).
Kaynak: Buhari, Ezan 105
Hadis No : 5958
Ravi: Ebu Hureyre
Tanım: Resulullah (sa) buyurdular ki: “Ben size (kendiliğinden) ne bir şey veriyor, ne de sizi bir şeyden men ediyorum. Ben sadece bir memurum (Allah’ın emrine göre veriyorum).” Bir rivayette de şöyle demiştir: “Ben (sadece, emre uygun şekilde) taksim ediyicim, emredildiğim yere koyarım.”
Kaynak: Buhari, Humus 7; Ebu Davud, Haraç 13, (2949)
Hadis No : 5959
Ravi: İbnu Abbas
Tanım: Resulullah (sa) (Allah’ın emir ve yasaklarını tebliğ eden) memur bir kul idi. Bize (Al-i Beytine) insanlardan ayrı olarak üç şey dışında hiçbir tefrikte bulunmadı. O üç şey de şunlardır: Abdesti mükemmel yapmamızı emretti. Sadaka yemememizi emretti. Merkebi at üzerine aşırmamamızı emretti.”
Kaynak: Tirmizi, Cihad 23, (1701); Nesai, Taharet 106, (1, 89)
Hadis No : 5970
Ravi: Seleme İbnu Nuaym
Tanım: Seleme İbnu Nuaym İbnu Mes’ud el-Eşcai, babası (ra)’ndan anlatıyor: “Resulullah (sa)’ın, Müseylime’nin kendisine yazdığı mektubu okuyunca, mektubu getiren iki elçiye şöyle söylediğini işitmiştir: “Bu yazdığı meselede siz ne diyorsunuz?” Elçiler: “Biz de onun söylediğini söyleriz!” dediler. Bunun üzerine Aleyhissalatu vesselam: “Eğer elçileri öldürmemek kaide olmasaydı boyunlarınızı muhakkak uçururdum!” buyurdular.
Kaynak: Ebu Davud, Cihad 166, (2761)
Hadis No : 5971
Ravi: İbnu Amr İbni’l-As
Tanım: Resulullah (sa) beraberindekilerle Taife giderken bir kabre uğrayınca şunu söylemişti: “Bu kabir, Ebu Riğal’in kabridir. Şu Harem mıntıkası sebebiyle (kavmine gelen musibetten) masun kalmıştı. (Harem’den harice) çıkınca kavmini çarpan bela onu da burada yakaladı ve buraya defnedildi. Söylediğimin delili, altından bir dalın beraberinde gömülmüş olmasıdır. Eğer kabri açacak olsanız, onu bulup çıkarırsınız!” Bunun üzerine halk, alelacele orayı kazıp mezkur altın dalı çıkardı.
Kaynak: Ebu Davud, Haraç 41, (3088)
Hadis No : 5972
Ravi: Ali İbnu Ebi Talib
Tanım: Resulullah (sa)’ın son sözü: “Namaz! Namaz! Sağ ellerinizin sahip olduğu (köleler) hakkında Allah’tan korkun!” olmuştu.
Kaynak: Ebu Davud, Edeb 133, (5156); İbnu Mace, Vesaya 1, (2698)
